Mijn groot mokum

Geen hoofdletters bij groot mokum, omdat ik het niet als naam bedoel, maar als zelfstandig naamwoord, de spellingscorrectie wijst mij er fijntjes op. Niet dat het Nederlands is, maar het blijft gewoon een zelfstandig naamwoord. Groot zegt hier niks over de omvang, maar over het alomvattende van het mokum, dat er eigenlijk maar één is waar je echt je mokum vindt. Mokum? Dat is gewoon Jiddisch voor thuis, de plek waar je thuis bent en je thuis voelt.

In dit geval is Groot-Mokum ook mijn groot mokum, ik heb het inderdaad over Amsterdam. Ik voel mij hier thuis, dit is mijn plek, hier hoor ik. Heb ik altijd al gedaan. Toch heb ik niet mijn hele leven in Amsterdam gewoon, in tegendeel zelfs. ik heb ruim tien jaar in Hoorn doorgebracht en woon nu al zeven jaar in Den Haag, dus eigenlijk heb ik het merendeel van mijn leven buiten de stad doorgebracht.

Maar zeker nu ik in Den Haag woon merk ik het iedere keer weer. Zodra ik de trein naar Amsterdam in stap, begint er al een soort van rust op mij neer te dalen. Als ik op Amsterdam Centraal dan mijn eerste stap op het perron zet, moet ik even aan de maanlanding denken. Het is een kleine stap voor mijn voeten, maar eentje met een groots gevoel. Ik ben thuis!

Want dat is het, ik kom in Amsterdam thuis. ik worstel mij zo snel mogelijk tussen forensen, toeristen en ander volk door naar de uitgang, om daar als eerste het uitzicht op te snuiven. Wat dat betreft kom ik nog het liefste op spoor 1 of 2a aan, want dan kan je bovenaan de trap even genieten van het uitzicht.

Nou is Amsterdam niet op zijn mooist daar, met dat Victoriahotel en de bouwput die ze voor het Centraal hebben gemaakt, maar ik weet zo dondersgoed wat daarachter ligt. Dromen kan ik het. Ik neem een diepe teug Amsterdam in mij op en ga weer over tot de orde van de dag. Want ik moet altijd wat in Amsterdam. Leuke dingen, dat meestal wel.

Maar even dat moment, aangezien ik nooit haast heb (ik plan gewoon ruim), heb ik wel even een halve minuut over om mij dat te realiseren. Ik ga er ook gewoon echt even voor stilstaan en ik neem het moment even in mij op. Ik ben weer even in mijn stad, mijn grote liefde, mijn veilige haven in een wereld vol mooie reizen.

Ik ben weer thuis, in mijn eigenste grote mokum!