De Amsterdamse misbruikzaak

Ik word een beetje behoorlijk moe van de reacties op het nieuws over de Amsterdamse misbruikzaak. De reacties hebben allemaal gemeen dat we elkaar proberen te overtreffen n hoe belachelijk we alles vinden wat er naar buiten komt. Dat hij durft te eisen dat de ouders niet mogen spreken, dat hij zich ook maar niet meer kon inhouden. Dan heb ik het nog niet eens over de straffen die voor Robert M. worden verzonnen.

Ik heb er een goede gewoonte van gemaakt om mij niet inhoudelijk uit te laten over zaken die onder de rechter zijn. Dat is een goede gewoonte voor ministers en volksvertegenwoordigers, maar ik heb niets met de scheiding der machten te maken. Ja, ik behoor tot de uitvoerende macht als ambtenaar, maar op die titel spreek ik zelden over de actualiteit. Het gaat mij er meer om dat ik de discussie in de zaak niet volg en dus niet de details van het dossier ken.

Daarnaast heb ik een rotsvast vertrouwen in de rechters in dit land. Ik ken die opleiding en ik meen ook dat er over het algemeen goed onderbouwde uitspraken worden gedaan. Laat het recht maar zijn beloop hebben. Ik heb daar nog wel vertrouwen in. Waarschijnlijk komt het ook omdat ik er iets meer dan gemiddeld vanaf weet en dus snap wat er gebeurt.

Zo kwam er de eis van de verdediging dat de ouders niet mochten spreken tijdens de zaak. Nou ben ik pertinent tegen het spreekrecht van slachtoffers, maar de ouders zijn niet de directe slachtoffers, dat zijn de kinderen en die mogen niet spreken. Zij mogen niet spreken omdat ze niet weten wat ze zeggen, dezelfde reden waarom wij hen zo kwetsbaar vinden. De ouders zouden de kinderen kunnen vertegenwoordigen, maar dan ga je voorbij aan waar het spreekrecht voor bedoeld is.

Een ander ding is dat meneer M. blijkbaar door zijn daden ineens geen rechten meer heeft, als ik zo de reacties om mij heen hoor. De doodstraf kan hij krijgen, ophangen aan zijn kloten. Hallo Kneuterland! Volgens mij leven wij in een rechtstaat en zijn wij maar al te trots dat we hier eerlijke rechtszaken hebben en een open democratie. We zijn maar wat trots dat we geen bananenrepubliek zijn, terwijl het volksricht daar ernstige trekjes van heeft.

Voor mij is de zaak momenteel onder de rechter en zijn daar mensen mee bezig die er meer van weten dan ik. Zij hebben ook een ander moraal dan de meeste mensen, omdat zij zich puur richten op de feiten en niet op de emotie die daarmee gepaard gaat. Zij hebben een wet te hanteren en die wet is met al onze toestemming gemaakt. Ik heb als burger mandaat gegeven aan deze mensen om dit te regelen en i vertrouw hen daarmee. Mij zal je dan ook niet horen over de strafmaat.

Voor anderen zou het wellicht ook handig zijn om zich te onthouden van commentaar op de gang van zaken in deze zaak. Ten eerste ontbreekt het vaak aan kennis, ten tweede zijn er deskundigen mee bezig en ten derde komt een straf er toch wel als dat terecht is. Ik leef in een land waar ik de rechters kan vertrouwen, waar zelfs de grootste misdadiger een eerlijk proces verdient en waar godzijdank geen jury het eindoordeel velt.

Laat deze discussie maar ophouden. Dat het gebeurt is, is al erg genoeg en de dader wordt (indien schuldig) toch wel bestraft, maar dan wel op een manier waar we al ruim een eeuw over hebben nagedacht en die nog steeds werkt. Het is niet aan ons leken gegeven om daar een genuanceerd oordeel over te geven. Ik zie het oordeel van de rechter met vertrouwen tegemoet, ondanks wat ik er zelf van vind.